Ja, velen doen het wel denk ik: terugblikken rond deze tijd. De voorbij week leek dromenland soms heel ver weg, gefilosofeer hield me wakker.
Voor mij het zoveelste erg bewogen jaar op een rij, maar een hoogscoorder wat turbulentie betreft of misschien is 'laagscoorder' een toepasselijker term.
2011, je bracht me vooral een hoop ellende, tegenslagen en ongeluk, problemen en schulden, verdriet en wanhoop, ...
1 maart 2011 was een doom day die ik nooit meer vergeet, maar het kon alleen maar beteren, dachten we... maanden rusteloosheid later kon ik 'het kan alleen maar beter worden' niet meer horen, want het werd namelijk alleen maar erger, zo bleek.
11 juni was daarentegen een topdag: het huwelijksbootje <3
Liefde en gezondheid was zowat het enige waar we ons aan konden rechthouden, maar heel goed beseffend dat dit veel meer waard is dan al de rest! De steun en toeverlaat tijdens dagen waar het, als de zon opkomt, toch donker blijft in je hoofd, onvoorwaardelijk geliefd worden, puur en oprecht, hand in hand...
Nu ik eens een paar weken ononderbroken helder kan denken, mijn kracht stilaan terug lijk te vinden en 'hoop' terug een beeld creëert in plaats van ergernis, komt het besef van wat 2011 me ook voor moois heeft gegeven.
Naast 'Remko's vrouw' te mogen worden, is het mooiste geschenk 'creativiteit' geweest. Ik heb iets gevonden in mezelf wat ik waarschijnlijk niet zou hebben ontdekt in mijn drukke, hectische, relatief zorgeloze leventje van voorheen.
Dit blog en de inhoud is daar een deeltje van. Creativiteit slaat niet alleen op het gefreubel, maar ook op consuminderen, upcycling, etc.
Dankzij werkgerelateerde beslissingen vond ik ruimte en rust om het diepste uit mezelf toe te laten, ook een erg duistere kant. De ruimte om 'bij schering en inslag' in te storten al dan niet aansluitend op het zoveelste slechte nieuws, is me zoveel waard geweest! De rust die mijn leven me daar ineens voor bood halverwege het jaar is iets wat achteraf gezien niet voor niets 'zo plots' gebeurde.
Ik kan me persoonlijk weinig voorstellen bij 'niet met de pakken blijven zitten, maar doorgaan!'. Dat wringt bij mij, laat me maar lekker crashen, dat is gewoon een ander woord voor rouw en verwerking, daarna komt het wel goed en dat gebeurt dan puur, eerlijk en echt! De schone schijn van 'ik hou me sterk' is niet (meer?) aan mij besteed.
Ik weet dat ik mijn hele leven lang als 'een sterke madam' werd gezien, terwijl in werkelijkheid 'meneertje optimisme' de voorbij jaren langzaam maar zeker onder nagel van mijn kleine teen is gekropen. Soms heb ik dat optimisme en die kracht erg gemist het voorbije jaar en kon ik kwaad worden op 'mijn nieuwe zelf', maar het is wat het is en het was een openbaring op vlak van zelfkennis.
'Life is about changing lanes' las ik deze week ergens.
Maanden lang al kijk ik uit naar 1 januari 2012. mentaal slaat het nergens op, emotioneel echter put ik er symbolisch enorm veel kracht uit: een nieuw jaar, een nieuw begin!
Dat nog vele gebeurtenissen van 2011 hun stempel zullen drukken in 2012 valt niet te ontlopen, maar toch voelt het als 'een nieuwe start', dus kom maar op 2012... end of times of niet, I love you already!
En verder wil ik het niet over 'goede voornemens' hebben, maar over dingen die ik gewoon graag wil doen. Ben niet meteen van plan te stoppen met roken en terug sporten zou goed voor me zijn, maar staat elk jaar op het lijstje, dus weinig woorden waard ;)
Maar toch een paar puntjes die het voorbije jaar mijn leven binnen slopen en echt de moeite waard om iets meer mee te doen:
- Ons gezin is al jaren vegetarisch, maar vaak eten we ook vegan. Niet alleen omdat dat gewoon soms vanzelf gebeurt, maar ook door de koemelk-allergie van mijn dochter. Koemelk is toch echt de grootste brok tussen vegetarisme en veganisme. In elk geval wil ik dit jaar standaard een wekelijkse volledige vegan-dag inlassen voor mezelf (manlief krijg ik, vrees ik, niet zo ver ... cheese-addict!). Niet speciaal op een vaste dag zoals de 'donderdag veggiedag', maar gewoon 'een dag per week'. Ik vermoed dat ik er zal achter komen dat ik dat al deed (automatisch), als dat zo is gaan we naar 2 dagen. Het verder uitdiepen van vegan cooking mag echt een part of 2012 worden, boeiende uitdaging waar ik ook in 2011 al mee bezig was.
- Verder wil ik mijn creativiteit minstens evenveel ruimte geven als de tweede helft van 2011. Vooral het werken met tweedehandsmateriaal werd snel een evidentie en dat wil ik verder uitbouwen. Mijn donkere kant hield me in 2011 vaak hangend in de zetel, honderden ideeën verzamelend via Pinterest, maar zo komt er te vaak niets van natuurlijk. Een wekelijkse DIY zou mooi zijn, het geeft me namelijk een enorme rust en ontspanning, een leeg hoofd en een regelmatige duik in freubelland is gewoon goed voor mezelf!
- Consuminderen werd in 2011 door omstandigheden een verplichting, ik kon namelijk niet anders. (zware gevolgen van een faillissement) Dat is al enkele jaren zo (door andere omstandigheden dan weer), maar in 2011 voelde het soms zelfs 'als met het mes op de keel'. Gezien het me ook creativiteit heeft bijgebracht is het dus niet alleen een gegeven van 'frustratie en moedeloosheid' geweest. Wat ik wil meedragen in 2012 is om minder in grote ketens te kopen. Kleinschalig en lokaal, duurzaam en verantwoord, daar meer in investeren. Met de beperkte financiën is dit echter niet realistisch, maar het meenemen, daar waar mogelijk, is een eerste stap. Eindelijk lid worden van het fantastische initiatief Lets is in elk geval een must!
- Verder wil ik ook in 2012 vooral mijn hart volgen, iets waar ik al jaren in groei, maar het is zo belangrijk dat het ook deze keer terug een vermelding moet krijgen. Maatschappelijke normen en waarden loslaten en je eigen kader en wereld creëren vanuit je ware zelf is het puurste wat is!
The most beautiful people are those who don't fit into boxes!
En ja, het is part of me: to do-lijstjes (puur praktisch dan), dus hier eentje voor 2012:
- De website van prinses updaten, ik loop namelijk 3 jaar achter! *shame on me!*
- Een foto-album maken van onze huwelijksdag, liefst nog voordat we een jaar getrouwd zijn *ahum*
- Met de 10 kratten baby- en kinderkleding op een (of twee) tweedehansbeurs(/zen) staan en daarna de overschot wegdoen (één doos met 'specials' mag ik houden toch?!), ik heb namelijk in die 6 jaar moederschap zelfs nog geen paar kousjes weg gedaan, ik kan er maar geen afstand van doen, zelfs weg schenken aan bekenden is emotioneel nog een drempel te ver, het bleef altijd maar bij uitlenen...
Ik? Emotioneel? Hoezo?! :s
En tegelijk, paradoxaal genoeg, vond ik deze blogpost zo mooi, puur en inspirerend: Saying goodbye to my Life List.
Ook een mooie insteek om mee te nemen deze eerste dag van het nieuwe jaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten